vrijdag 18 februari 2011

tis toch nog even winter

Het is niet omdat hier niet veel geschreven wordt dat we niet actief zijn. Integendeel, hoe minder we bloggen, bloghoppen en bloglezen hoe meer tijd we hebben om zelf creatief te zijn!

Ook al komt de lente af en toe even piepen, het is putje winter. Overal was men in de weer met grote lappen stof en wij deden mee. In de winter houden wij namelijk van lekker warme dekentjes. 
Uit de stoffenvoorraad kwamen het boerderijstofje en giraffen. De giraffen had ik eigenlijk gekocht voor een hemdje, Willem heeft ze bij Julija zelf mogen kiezen. Toen het na twee maanden uit de kast kwam, zag ik dat hemd in die stof niet meer zitten. Mevrouw 'In Den Beer' vond het een positieve wending want 'dat is eigenlijk gordijnstof'. Michael Miller zou het moeten horen! 


De boerderij was niet groot genoeg om je in te kunnen wentelen. Er werd Polkadotsgewijs nog een stukje polkadots aangezet. Dit was dan wel weer een goede tip van mevrouw 'In Den Beer': ik was op zoek naar een stofje dat er bij zou passen en vond niets, zij kwam aanzetten met deze witte stipjes passend in het thema 'ga eens den boer op'. 


De jongens zijn dolgelukkig met de tip van mama P. en vinden hun nieuwe dekentjes zalig!



De harige fleece is bamboestof: ongelooflijk zacht, ik vind wel dat het wat raar aanvoelt (precies rubberachtig). Niets van aantrekken want ik ben de enige thuis die er niet onverdeeld positief over is. Het feit dat deze stof volledig ecologisch verantwoord is maakt bovendien alles goed. (En het lijkt er op dat het productieproces de eco-heid van de grondstof niet teniet doet cfr. viscose/houtcellulose.) 

Ik heb ondertussen ook gemerkt dat ik geen fan ben van grote lappen stof. Ik zou het eerste dekentje eventjes vlug op een namiddag in elkaar zetten. Toen ik de jongens twee uur later aan school ging oppikken had ik welgeteld drie keer de lappen op elkaar gespeld. Is dus toch avondwerk geworden. Eén tip: zorg dat uw tafel opgeruimd is, eigenlijk ook niet helemaal noodzakelijk want uiteindelijk verhuis je toch gans de bazaar naar  het grootste stuk lege vloer in je huis. In ieder geval, moest u zich er ook aan wagen: veel succes! En als het geheel een ietsiepietsie krom trekt: trek het u niet aan, doen ik en mijn jongens ook niet. Valt trouwens alleen maar op als je het heel secuur wil opplooien, wat hier ook niet vaak gebeurt :-)

5 opmerkingen:

  1. Lekker gezellig! En die polkadots passen idd. heel goed bij de boerderij.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi hoi,
    het speelstal/huisje is niet moeilijk om te maken. Zeker een aanrader!
    En deze dekentjes van jou zijn ook super!!! I reageerde net ook al bij Oontje's-blog. Weer iets voor mijn to-do-lijst!
    Succes en groetjes,
    Patricia.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oh, dat ziet er toch supergoed uit?
    Komt dat witte vachtje dan ook uit 'In den beer'? Mijn vachtjes (het beige van de blogpost + nog een wit en een groen) komen wel van daar. Zò zacht als daar vond ik ze eigenlijk nog nergens.
    Je moet die paspel eens proberen als je er nog eens aan zou beginnen. Echt niet moeilijk en met een heel leuk resultaat.
    Hoe groot zijn de dekentjes van jou dan?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ja hoor, van 'In Den Beer' na tip van mama P. Het stoffenparadijs ligt hier vlakbij. Ze zijn geslaagd maar ik vond het niet eenvoudig alles vlak op elkaar te spelden. Het dekentje met de giraffen meet 1,20 op 1,10, was aan de kleine kant dus maakte ik het tweede groter, ik gok 1,50 op 1,10. En ik moet mij inderdaad dringend eens aan een paspel wagen!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Oh wow.
    Ik vond dat boerenstofje van het eerste zicht al ongelooflijk schoon, maar wist precies niet wat ik daar moest uit maken. Dit is geweldig!
    En super met die stippen. De dames van In Den Beer zijn idd gul met tips. Ik werd er ook al geweldig goed geholpen, onder andere voor een stel gordijnen. Ze hebben mij op een gans nieuw pad gezet.
    En jij woont daar vlak bij. Hoe geweldig is dat niet?

    En je verhaal is zo herkenbaar. Ik ging dat ook effe vlug op een paar uurkes in mekaar steken. Hoe moeilijk kon het uiteindelijk zijn?
    Haha, mis dus.
    Maar eind goed, al goed he. Blije kindjes maken veel goed.

    BeantwoordenVerwijderen